نخجوان یکی از شهرهای جمهوری آذربایجان است که از توابع جمهوری خودمختار نخجوان است. جمعیت این شهر در سرشماری سال 2011 میلادی، 72700 نفر بود. بخشی از جمهوری آذربایجان است که مرکز آن شهر نخجوان است. شهر نخجوان 12 کیلومتر مربع وسعت دارد و کل جمهوری از 8 شهر، 8 شهرستان و در حدود 203 روستا تشکیل شده‌است.در 9 فوریه سال 1924 میلادی نخجوان به صورت جمهوری خودمختار تأسیس شد.

این جمهوری خودمختار در جنوب قفقاز و شمال رود ارس قرار دارد و از شمال و مـشرق مــحدود بــه جــمهوری ارمنستان از جنوب محدود بــه ایران و از غرب محدود به ترکیه است.

طول مرزهای این جمهوری با «جمهوری ارمنستان» 224 کیلومتر، «جمهوری اسلامی ایران» 163 کیلومتر و «جمهوری ترکیه» 12 کیلومتر است. مساحت این جمهوری خودمختار 5500 کیلومتر و شمار اهالی آن در سال 1983 میلادی بالغ بر 257400 نفر و در سال 2001 میلادی تقریباً بالغ بر 400 هزار نفر تخمین زده شده‌است.

اگر تابعیت ایران را دارید برای سفر به نخجوان احتیاج به ویزا نخواهید داشت. بعد از عبور از مرز، تاکسی‌ها منتظر شما هستند تا شما را به نخجوان برسانند. فاصله‌ی نخجوان تا مرز جلفا تنها 40 کیلومتر است، جاده‌ها هم از امنیت بالایی برخوردارند.

از نظر شکل و شمایل ساختمان‌های نخجوان و محیط شهری شبیه سایر شهرهای آذربایجانند اما تمیزتر و خلوت‌تر از آن‌ها هستند. آب و هوای نخجوان نیمه‌خشک بوده، خصوصاً تابستان‌ها آفتاب سوزانی دارد. اما زمستان‌ها سخت و پر برف هستند، از این رو می‌توان گفت که آب و هوای نخجوان تا حد خیلی زیادی شبیه به استان‌های شمال‌غربی ایران است. بهترین وقت برای رفتن به نخجوان، تابستان و بهار است.

می‌گویند نخجوان مهد فرهنگ و تاریخ آذری است، در لغت اما معنای نخجوان، نخستین استراحتگاه است. نخجوان تکه‌ای جدا از آذربایجان است، از جمهوری آذربایجان دور افتاده و بین ایران و ارمنستان-که مناسبات سیاسی‌اش با آذربایجان چندان دوستانه نیست- قرار گرفته است و در حقیقت به صورت یک جمهوری خودمختار اداره می‌شود. آذربایجان از طریق نخجوان با ترکیه هم‌مرز می‌شود. این مرز کوتاه، برای آذربایجان اهمیت اساسی دارد و خیلی از مبادلات تجاری با ترکیه از طریق نخجوان صورت می‌گیرد. به علاوه پروازهایی که از باکو به نخجوان انجام می‌شود نقشی اساسی در اقتصاد این منطقه بر عهده دارند.